Bolesław Prus był bardzo związany z Lubelszczyzną. 2o sierpnia 1847 roku urodził się w Hrubieszowie. Po śmierci matki przeszedł pod opiekę babki Marcjanny Trembińskiej i zamieszkał z nią w Puławach. W Lublinie zamieszkał po śmierci babki. Przez 4 lata uczęszczał tam do Powiatowej Szkoły Realnej po czym przeprowadził się do Siedlec. Na czasy licealne przeniósł się do Kielc.
Do Lublina wrócił 20 stycznia 1864 gdzie przebywał w więzieniu na Zamku Lubelskim za udział w powstaniu. Dorosłe życie Prus spędził głównie w Warszawie gdzie wcześniej studiował na wydziale Matematyczno-Fizycznym Szkoły Głównej w Warszawie.
Prus zajmował się dziennikarstwem, pisał felietony do dzienników. W między czasie tworzył również poezję. Najbardziej znane jego dzieła to „Faraon”, „Lalka”, „Emancypantki” oraz „Placówka”.
W wieku 64 lat zmarł na atak serca. Został pochowany 22 maja 1912 roku na cmentarzu Powązkowskim. Na grobowcu umieszczono inskrypcję „Serce serc”
